Dolfje Weerwolfje

Pleegzorg Vlaanderen trakteert op de première van de film Dolfje Weerwolfje. De Hollandse en de Vlaamse cast is aanwezig. Voor het bewaken van de privacy - want er is ook pers - hebben de organisatoren een leuke oplossing bedacht: maskertjes. Een cinemazaal vol gemaskerde pleegkinderen en lachende pleegouders. Het geeft een gevoel van samenhorigheid.
Dolfje verandert vanaf zijn zevende verjaardag bij volle maan in een wit pluizig dier: een weerwolf. Zijn pleegbroer vindt het wel cool, maar Dolfje zelf is bang dat hij door zijn pleegouders verstoten zal worden. Buurvrouw Krijtjes, van wie Dolfje een kip heeft verslonden, zet een val. Dolfje kan ontsnappen, maar daardoor komt zijn ware aard aan het licht. 

De hele tijd zit Indi geboeid bij Zappa op schoot. Als de lichten in de zaal aangaan, vraagt hij: "gaan we nog eens kijken?"

 

Kaat en Bruno kennen we van de cursus voor kandidaat-pleegouders. Zij hebben hun weekendpleegzoon meegebracht. De jongens spelen uitgelaten terwijl wij bijpraten. En ballonnen opblazen, want af en toe sneuvelt er één. Amai mijn oren!

Bruno is een gekkerd. Ik zie hem in staat om de waterafvoer te repareren in het badpak van zijn vrouw, net als de papa in de film. Kaat is een vrolijke meid. Als Zappa vertelt over ons voornemen om een reünie te organiseren met alle cursisten, roept ze: "nodig ons maar uit hoor!". Dat klinkt zo hilarisch spontaan, dat ik terstond beslis: "dat komt op de blog." Dus, Kaat, bij deze.....

Leen

Tot nu toe kregen we van de pleegzorgdienst een zevental medewerkers over de vloer. Nummer acht is Leen. Met haar elf jaar ervaring is ze een doorwinterde begeleidster. 

Leen komt op woensdagochtend langs om kennis te maken. Ik herken haar van de lenteontmoeting. Alsof ik schade heb in te halen en omdat ik een ochtendmens ben, ontpop ik mij tot taterwater. In mijn enthousiasme onderbreek ik Zappa soms. Leen luistert aandachtig, neemt notities en stelt oplossingen voor. 

De kinderwerking is intussen opgestart: Sandrine observeert Indi tijdens spelmomenten op school en doet binnenkort een voorstel voor verdere begeleiding.

Bijkomende info over de kinderwerking:
Voor zover hun problematiek kadert binnen pleegzorg kunnen kinderen vanaf 5 jaar bij de pleegzorgdienst terecht voor een belevingsonderzoek en voor individuele begeleiding door onze psychologe, orthopedagoge en/of psychologisch assistente. Loyauteitsproblemen, verwerking van de pleegplaatsing, identiteitsvragen, problemen rond de voorgeschiedenis kunnen in de individuele begeleiding opgenomen worden.
Naast de individuele begeleiding van kinderen en jongeren biedt de pleegzorgdienst ook de mogelijkheid van oudergesprekken en werken ze aan contactherstel tussen ouders en kinderen.
De kinderwerking is gestoeld op een systeemtheoretische benadering. Tijdens de sessies met kinderen, zowel in het kader van belevingsonderzoek als langdurige begeleiding wordt er niet alleen gebabbeld (bij de één al wat meer dan bij de ander), er wordt ook veel gespeeld, geschilderd, geknutseld, geboetseerd.

Verder te ondernemen stappen zijn het plannen van een kabinetsgesprek bij de jeugdrechter en herstel van communicatie met Indi's ouders. Het doel hiervan is de onduidelijkheden weg te werken. Ook dochter Elke blijft niet in de kou zitten. Ze mag bij Leen op gesprek zodat zij ook eens kan ventileren.

Sandrine en Leen. Twee lichtpuntjes in donkere pleegzorgtijden...

clown Rocky

Hoi Indi

Omdat het nu mijn beurt is om van pleegzorgverlof te genieten, kan ik jou wat meer 'plegen' dan Dine. 's Morgens ontbijten we samen. Ik zorg ervoor dat je brooddoos, koekendoos en drinkbus gevuld zijn, we kleden ons met wisselend succes aan, we geven de poezen eten en ik breng je naar school en ga je 's middags terug halen. Soms met de fiets, soms met de moto en heel af en toe met de auto.

Als we 's morgens voorbij de bolderkar van de buitenschoolse opvang fietsen – in januari mag jij daar ook eens inzitten – roepen verschillende stemmetjes je naam. Zij kennen jou, maar jij kent hen niet. Het duurt even voor ik besef dat dat maar logisch is: zij hebben maar één nieuwe naam te onthouden, jij wel … veel te veel.

Dat je geen onopvallende verschijning bent, zal daar ook wel iets mee te maken hebben. Je karamelkleurige huid waar menig zonnebankabonnee zich blauw voor wil betalen, je – soms te luide – guitige schaterlach, je amandelvormige glinsterogen die zelfs de kassière van het Ikea-restaurant doen smelten … je hebt je fietsvlag enkel in het verkeer nodig om op te vallen.

En alsof dat niet genoeg is, ben je zelden te betrappen op stilzitten. Waar blijf je toch al die energie halen? Op het sinterklaasfeestje van Dine's werk stond je al op het podium "heen en weer te wippen" voor Clown Rocky zijn vraag naar medewerkers had afgemaakt. Ook al willen we competitiegeest een geschikt plaatsje geven in je beleving van het samenzijn met andere kinderen, toch was ik een beetje fier dat je tweede eindigde bij de stoelendans. 

Als het weekend is of woensdagmiddag, dan zoeken we een bezigheid om wat stoom af te laten. We gaan dan met de 'flipovercar met afstandsbesturing' die de sint je bracht, rijden tot de batterijen leeg zijn. Gelukkig zijn die herlaadbaar. Of we fietsen langs het kanaal tot aan het park waar we de eenden en ganzen voederen en waar je toch al eens met beide voeten in het water stond naar het spreekwoord "wie niet horen wil, wordt nat". Als het enigszins kan, gaan we zwemmen op zondagochtend. Het zwembad is voor mij 'jouw vloeibare groeimeter'. Ik zie je elke keer weer nieuwe uitdagingen aangaan en met een sprekend gemak volbrengen. We kunnen elkaar al in de ogen kijken – onder water – met onze zwembrilletjes. Nog even watertrappelen en we gaan echt leren zwemmen!

Ook samen sprookjes lezen 'even voor het slapengaan' is een beleving op zich met jou. Hoe je ervan geniet als ik een stemmetje van een oude oma of een heks nadoe. Ik zal maar eens onder het bed kijken, want volgens mij zou Dine het durven opnemen. En daarna ga je met maar een beetje tegenstribbelen je bedje in. Je doet dat goed hoor, je komt er niet meer uit tot 's morgens. Tot ik zeg dat het tijd is om op te staan, te ontbijten, de brooddoos en de koekendoos, enz …

Liefs

Zappa