maandag 7 november 2011

tondeuse

Lieve Indi


Zondag sta je samen met mama 20 minuten vroeger dan afgesproken aan de deur. Papa, broer en zus wachten in de auto. Ik schrik me te pletter. Je schattige krullen zijn weg! Mama heeft de tondeuse op je losgelaten. 


Je schopt niet de scène van de vorige keer. Na een huilbui van drie minuten ben je alweer opgewekt. Je stelt me opnieuw dezelfde vragen. Ik toon je een fragment uit 'de rechtbank' zodat de jeugdrechter en de advocate ook voor jou een gezicht krijgen. 
We kijken naar 'de kleren van de keizer', eten worst met broccoli en spelen dokter bibber en memory. Jij wint. Dan stopt Elke je in bed. 


Maandagochtend doe je vlotjes wat ik je vraag. We hebben alle tijd. De nieuwe school begint pas om vijf voor negen. We fietsen er naartoe. Je maakt kennis met juf Rani, met de directrice en met je nieuwe klasgenoten. Iedereen is heel lief voor je. Op juf Rani's schoot laat ik je met een gerust gevoel achter.


Lieverd, het grote avontuur van nieuwigheden is zo goed als achter de rug. Nu gaan we routine in ons gezinsleven kunnen brengen. Uiteraard met respect voor de bezoeken aan je ouders.


Ik begin aan mijn laatste week pleegzorgverlof. Het is een bewogen periode geweest. Een paar keer ben ik emotioneel diep gegaan en leek ik mijn drive te zijn verloren. Vandaag heb ik het gevoel dat alles in zijn plooi valt, dat de dingen zijn zoals ze moeten zijn.


Liefs


Dine

1 opmerking:

  1. Oei, dat zal wel schrikken zijn geweest, dat korte kopje. Alles zal wel op zijn plooi komen, met de nodige ups en downs zal Indi zijn plekje wel vinden.

    BeantwoordenVerwijderen