woensdag 12 oktober 2011

kieken

Lieve Indi


Nog maar drie kruisjes op je kalender zetten en je komt bij ons wonen. Spannend hé! 


We halen je vrijdagavond op en lopen even langs je toekomstige kleuterschool. De speeltuin ligt er verlaten bij. Verontwaardig merk je op: 'er is geen buis om van te glijden'. Aiai!
Thuis loop je rond alsof je hier al jaren bent. Heerlijk vinden wij dat. Vrijdagavond lees ik je geeuwend een bedverhaaltje voor. 


Als ik je favoriete liedje zing, leef ik op door je aanstekelijke lach.

er zat een kieken op het spoor
en de trein die kon niet door
ai ai toedeloedelei
met veel getoeter en lawaai

ging dat kieken dan op zwaai
ai ai toedeloedelei
tok tok tok tok tok
tok tok toooook tok tok
tok tok tooook tok tooooook kedei
met veel getoeter en lawaai 
ging dat kieken dan op zwaai
ai ai toedeloedelei




Zaterdag ben ik vroeg uit de veren. Ik ga een halve dag werken. 's Middags rep ik me naar huis. We gaan boodschappen doen. We kopen een groot croque-monsieur toestel. Het oude is stuk en we vinden het een leuk idee om er eentje cadeau te doen aan Elke. Ze is namelijk morgen jarig. Je zelfgemaakte kaart heb je haar al gegeven.

Na het avondeten kijk je vol ongeduld uit het raam. Sien komt je namelijk halen. Je mag bij haar logeren en er het grootste deel van de zondag spelen. Sien's mama Agnes hebben we al op je school ontmoet. Gerard, Sien en zus Noa zien we voor het eerst. We gaan hartelijk en spontaan met elkaar om. Jij straalt en geniet van de aandacht.

Zondag pikken we je bij Sien op. Het is de bedoeling dat we pizza gaan eten voor we je terugbrengen naar het CKG. Je protesteert. Je buik zit nog veel te vol met drie porties frieten.
Je zit stil op een stoel terwijl de volwassenen praten. Agnes vertelt in het Frans dat je het moeilijk hebt met het feit dat er een ander kindje in je slaapkamer intrekt. Je reageert niet als we iets vragen. Ik neem je op schoot. Je vertelt me dat je niet naar de nieuwe school wil, want er is geen buis. Ik troost en streel je. Prompt val je in slaap. 
Na je hazenslaapje ga je nog even wild spelen. Als we vertrekken, wil je geen afscheid nemen. 

In het CKG gedraag je je uitbundig en opstandig. We laten je achter in de professionele handen van Wout. Aan je slaapkamerraam doet hij teken dat je aan het huilen bent. Onderweg naar huis voel ik mij schuldig. Was het te vroeg om je te laten logeren? Hebben we fouten gemaakt? Gelukkig belt Wout. Je was overstuur over het ontbreken van een buis op de speelplaats van de nieuwe school, maar nu slaap je rustig. 

Het is hard voor je hé, al die veranderingen. Je hebt geen andere keuze dan ze te doorstaan. In jou schuilt veel levensvreugde en doorzettingsvermogen. Ik ben er zeker van dat je de positieve kanten van de pleegzorg gaat leren zien en waarderen. 

Als het te snel voor je gaat of je vindt dat de grote mensen te veel het kieken uithangen, laat dan maar van je horen. Je hebt het recht om het niet met ons eens te zijn.

Ik hou van je.

Liefs

Dine


Geen opmerkingen:

Een reactie posten