een frisse start

Dinsdag 15 november. Een vrije dag. Agnes komt op de koffie. We vinden opnieuw raakvlakken: ook zij is gepassioneerd bezig met de Nederlandse taal. Ze droomt ervan een roman uit te geven. Doen! 

We praten over Indi en over onze eigen jeugdjaren. Ik toon Indi's kamer. Agnes vindt dat we goed bezig zijn. Ze geeft mij een pluim, die mijn vleugels sterker maakt. Bedankt, lieve engel!

Sandrine van de pleegzorgdienst komt 's avonds langs. Indi gedraagt zich wild en luidruchtig. Hij zegt: "alles gaat goed, ga maar weg".

Elke stopt Indi in bed terwijl mijn man en ik vertellen over de afgelopen weken, over het contact met de ouders, met de pleegzorgdienst en met de diensten van de jeugdrechter. 

Door een samenloop van omstandigheden is er heel wat misgegaan. Informatie die ons niet heeft bereikt, informatie die de jeugdrechter niet tijdig ontving en een hoop onduidelijkheden. Een opeenstapeling van frustraties.

We horen voor het eerst over een documentatiemap voor startende pleegouders. Verder bestaat er een kinderteam, dat het traject van het pleegkind begeleidt via observatie, spel, teamgesprekken en doorverwijzing. Gedaan met mijn nachtelijke gepieker over mogelijke begeleiding voor Indi. De oplossing lag voor mijn neus!

Als Sandrine afscheid neemt, voel ik mij opgelucht. Er is een groot gewicht van mijn schouders gevallen. We gaan samen met de pleegzorgdienst een inhaalbeweging uitvoeren. We kijken vooruit en hebben opnieuw vertrouwen in de toekomst. We nemen een frisse start.